Złożone odwołanie
|
Treść odwołania: W odpowiedzi na brak rekomendacji do realizacji projektu "Poznaniacy ratują dzikie jeże" przez Wydział Ochrony Środowiska chciałabym złożyć odwołanie od tej negatywnej decyzji, która w moim przekonaniu nie uwzględnia prawidłowo obowiązujących w zakresie ratowania i opieki nad dzikimi zwierzętami przepisów i z przykrością stwierdzam ukazuje brak zainteresowania Wydziału rozwiązaniem opieki nad jednymi z częściej występujących w Poznaniu dzikich zwierząt - jeżami.
Jak już w projekcie wspomniano jeże podlegają ochronie gatunkowej, dokładniej zarówno biernej, jak i czynnej. Ani jedna, ani druga nie jest zapewniona przez miasto Poznań - odpowiedzialny za ten aspekt Wydział Ochrony Środowiska. Dzikie jeże nie mogą czuć się bezpiecznie w Poznaniu, nie mają zapewnionej profesjonalnej pomocy w przypadku jeży chorych, potrąconych przez samochody, zranionych przez ludzi lub ich podopiecznych oraz jeży osieroconych. Na terenie tak dużego miasta jakim jest Poznań nie są również prowadzone żadne akcje edukacyjno-przyrodnicze, które wspomniany stan rzeczy mogłyby pozytywnie zmienić.
Jeży na ulicach, drogach, parkach, czy terenach zielonych Poznania jest wiele, praktycznie przez większą część roku - od marca do listopada, a nawet przez cały rok, jeśli zima jest łagodna. Powołana w mieście jednostka Straży Miejskiej EkoPatrolu jedynie marginalnie odpowiada za realizację ochrony gatunkowej spotykanych w Poznaniu jeży ograniczając swoje działania, z racji swoich możliwości, jedynie do interwencji przyjęcia zgłoszenia o jeżu potrzebującym pomocy i zabrania go z miejsca zgłoszenia. W przypadku kotów i psów dalsze postępowanie jest oczywiste i zwierzęta trafiają do poznańskiego schroniska, podobnie jak w przypadku ptaków, które odwożone są do ptasiego azylu w nowym zoo w Poznaniu. Poważnym problemem stają się dzikie zwierzęta, dla których ani w Poznaniu, ani w okolicach, ba, w całym województwie nie ma ośrodka rehabilitacji dzikich zwierząt.
A zatem empatia strażników EkoPatrolu i innych organizacji prozwierzęcych działających w Poznaniu musi opierać się na poszukiwaniu pomocy u prywatnych osób, gdyż systemowych rozwiązań w tym zakresie brak, choć ich potrzeba sygnalizowana jest za każdym razem w sytuacji znalezienia dzikiego zwierzęcia w Poznaniu (zarówno przez mieszkańców Poznania, jak i służby zaangażowane w interwencje, instytucje opiekujące się zwierzętami, czy nawet media - np. http://poznan.wyborcza.pl/poznan/1,36037,19982437,jak-pomoc-chorym-dzikim-zwierzetom-w-wielkim-miescie.html?disableRedirects=true). Osoby prywatne do których trafiają poznańskie jeże zgłoszone do EkoPatrolu, na własny koszt przejmują opiekę nad potrzebującym pomocy jeżem - poczynając od opieki weterynaryjnej, po rehabilitację, zapewnienie lokum, wyżywienie i przywrócenie jeża na wolność. Nie mogąc zostać obojętne wobec cierpienia tych objętych ochroną gatunkową zwierząt, swoim czasem, wysiłkiem i finansami nie tyle nawet uzupełniają systemowe rozwiązania, co je realizują, choć nie mają takiego obowiązku. Wydział Ochrony Środowiska niestety nie pokusił się nawet o "przedstawienie na tym etapie kosztów - nawet szacunkowych finansowania zadania", ale propozycje konkretnego działania ratującego pożyteczne i chronione jeże, odrzucił bez wahania jako niesystemowe. Z niecierpliwością wszyscy, którzy pomagają ratować dzikie zwierzęta w Poznaniu, na takie systemowe rozwiązania czekają, jak narazie bezskutecznie. Dlatego też "sposób podejścia do zagadnienia oparty jest na działaniach indywidualnych", gdyż jeży umiera w Poznaniu dużo, z winy człowieka i urbanizacji, a pomocy systemowej w Poznaniu nie znajdują one żadnej.
Prywatna inicjatywa pomocy potrzebującym jeżom w żaden sposób nie kłóci się z obowiązującymi uwarunkowaniami prawnymi - dopuszczalna jest opieka osób indywidualnych nad dzikimi zwierzętami, zwłaszcza kiedy nie mogą one liczyć na rozwiązania systemowe. Na czas leczenia i rehabilitacji chorych i potrzebujących pomocy dzikich zwierząt w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, co ma miejsce w Poznaniu, w sytuacji gdy nie spowoduje
to zagrożenia dla dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową, zgodnie
z art. 52 ust. 2 U.O.P. mogą zostać wprowadzone odstępstwa od zakazów
dotyczące chwytania zwierząt rannych i osłabionych w celu udzielenia im pomocy weterynaryjnej (z takich ustępstw korzysta zresztą EkoPatrol). Prawodawca w U.O.P. przewiduje możliwość zwalniania od zakazów i obostrzeń ustanowionych w akcie wprowadzającym ochronę gatunkową. Niektóre zakazy ustanowione w stosunku
do objętych ochroną gatunkową zwierząt, nie obowiązują bowiem osób posiadających
specjalne zezwolenie wydawane przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska
lub właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska. Wydawane w formie aktu
administracyjnego zezwolenia uprawniają do pozyskiwania zwierząt chronionych
oraz do innych czynności podlegających ograniczeniu, zakazowi lub nakazowi. Działania
te nie mogą jednak prowadzić do zagrożenia dziko występujących populacji chronionych
gatunków zwierząt (proponowane w projekcie działania w żaden sposób jeżom nie zagrażają), a zezwolenie może być wydane wyłącznie w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, których w Poznaniu niestety brak. Logicznym jest fakt, że na tym etapie projektu niemożliwe jest uzyskanie takowych zezwoleń, które dopuszczalne są w zaproponowanej w projekcie formie realizacji ochrony dzikich jeży.
Jeże, które miałyby znaleźć się pod opieką osób prywatnych są obecnie wolontariuszami instytucji takich jak Straż Miejska, czy też Straż Ochrony Zwierząt. Projekt ten zatem wymaga współpracy instytucjonalnej! Nie są to osoby z przypadku i posiadają odpowiednią wiedzę i umiejętności, a także rekomendacje wspomnianych instytucji do opieki na dzikimi zwierzętami, która to de facto nastręcza trudności niejednemu lekarzowi weterynarii. Korzystają one również ze sprawdzonej, profesjonalnej i rzetelnej opieki weterynaryjnej udzielając tym samym niezbędnej i na najwyższym poziomie opieki potrzebującym jeżom, której systemowe rozwiązania w Poznaniu nie obejmują.
Ponadto na organach ochrony przyrody, a do takowych należy Wydział Ochrony Środowiska, zgodnie z art. 59 U.O.P. ciąży ponadto obowiązek inicjowania i wspierania badań naukowych, które w stosunku do zwierząt, obejmują swym zakresem m.in.: „ochronę siedlisk zwierząt objętych ochroną gatunkową, ochronę zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia, a także miejsc ich zimowania lub gniazdowania, opracowanie i doskonalenie sposobów zapobiegania przypadkowemu chwytaniu lub zabijaniu zwierząt objętych ochroną gatunkową,czy też określanie wpływu niekorzystnych skutków zanieczyszczenia chemicznego na liczebność
populacji zwierząt objętych ochroną gatunkową". Integralną częścią badań naukowych jest edukacja przyrodnicza, która w przedmiotowym projekcie została uwzględniona na szeroką skalę, gdyż tylko taka ma szansę na poprawę warunków życia dzikich jeży w Poznaniu. Niestety edukacja przyrodnicza wspierająca życie jeży w Poznaniu nie jest prowadzona, a zatem projekt wpisuje się w kolejną lukę działań systemowych.
Zaskakująca w ocenie kryteriów zasadniczych projektu jest odpowiedź NIE na pytanie: Czy projekt jest zgodny ze Strategią i programami Miasta Poznania? (kryterium J. Zgodność ze Strategią Rozwoju Miasta). Projekt "Poznaniacy ratują dzikie jeże" idealnie wpisuje się w bezpośrednią realizację przynajmniej trzech programów strategicznych "Strategii Rozwoju Miasta Poznania do roku 2030": Ekologiczny Poznań, Wysoka jakość edukacji i wychowania oraz Obywatelski Poznań, a pośrednio i innych.
Zaproponowana w projekcie pomoc dzikim jeżom nie kłóci się z żadnymi planami zagospodarowania przestrzennego i takowego nie wymaga (negatywne odpowiedzi w kryteriach zasadniczych B i C są zatem niezrozumiałe), a nawet otrzymała pozytywną opinię jednej z rad osiedla Górczyn, która stwierdziła, że projekt jest funkcjonalny, zgodny z istniejącą infrastrukturą, pozytywnie wpłynie na otoczenie i zaspokaja potrzeby lokalne.
Takie azyle dla jeży prowadzone przez osoby prywatne funkcjonują w całej Polsce będąc ogromnym wsparciem dla nielicznych niestety ośrodków rehabilitacji dzikich zwierząt w Polsce - azyl w Solcu Kujawskim, w Jeżurkowie, czy też najbardziej znany Pan Jerzy Gara. Już sama inicjatywa powstania takiego jeżowego azylu znajduje poparcie gmin czy też miast na terenie których one powstają, często również w miarę możliwości finansowych jest ona wspierana instytucjonalnie. Dziwi zatem fakt, że taka inicjatywa w Poznaniu, dużym mieście, stolicy Wielkopolski, znajduje opór Wydziału Ochrony Środowiska, który jako pierwszy w Poznaniu powinien być zainteresowany pomocą w realizacji zadań systemowych w przedmiotowym obszarze pomocy dzikim zwierzętom (kryterium A. Zgodność z kompetencjami gminy - Czy proponowane zadanie jest zgodne z kompetencjami gminy i zakresem zadań realizowanych przez jednostki miejskie? - TAK!).
Projekt "Poznaniacy ratują dzikie jeże" ma poparcie, choć nie pisemne, gdyż na etapie składania wniosku informacji o takiej opcji nie udostępniono, wśród pracowników Ekopatrolu, inspektorów Straży Ochrony Zwierząt w Poznaniu (Tadeusz Perz), Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody "Salamandra", weterynarzy podejmujących się opieki nad jeżami, licznych placówek oświatowych na terenie Poznania, które gościły u siebie edukacyjne jeżowe pogadanki, czy też po prostu poznaniaków, na drodze których stanął potrzebujący pomocy jeż. Projekt nie łamie w żadnym zakresie obowiązującego prawa, proponuje edukację przyrodniczą poznaniaków na szeroką skalę i ma na celu sformalizowanie opieki i pomocy nad chronionym gatunkiem jakim jest dziki jeż.
|
drukuj