| Projekt jest rekomendowany do realizacji
-
NIE
Uzasadnienie
Badania powietrza prowadzone są – w zależności od potrzeby oceny emisji lub imisji, poprzez:
- pomiary emisyjne określające wielkość ładunku wprowadzanego do środowiska wykonywane za pomocą aparatury kontrolno – pomiarowej przez użytkownika instalacji (przedsiębiorca, stacja kontroli pojazdów itp.) oraz kontrolnie przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska (WIOŚ);
- pomiary imisyjne określające rzeczywistą jakość powietrza poprzez wielkość ładunku znajdującego się w powietrzu, wykonywane w ramach państwowego monitoringu środowiska (PMŚ) ( art. 88 Poś). Ocena stanu jakości powietrza wykonywana jest przez WIOŚ,
a nadzorowana przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, na podstawie wyników imisyjnych stacji pomiarowych, które dla Poznania są w pełni zgodne z przepisami
i standardami międzynarodowymi. W Poznaniu system monitorowania winien obejmować
3 punkty pomiarowe, a obecnie funkcjonują 4 stacje pomiarowe, przy czym na stacji zlokalizowanej przy ul. Polanka monitorowany jest pył PM 10 oraz PM 2,5 metodą automatyczną oraz pył PM 2,5 metodą manualną, w związku z tym punkt ten liczony jest jako 2 oddzielne stanowiska pomiarowe. Oznacza to, że zgodnie ze sztuką w Poznaniu ilość stacji jest wystarczająca do oceny jakości powietrza i przekracza wymagania dla w pełni wiarygodnego określenia jakości powietrza.
Ponadto, dla określenia rozkładu przestrzennego substancji wykorzystuje się nie dodatkowe, kosztowne i skomplikowane stanowiska pomiarowe, lecz modele symulacyjne pozwalające na modelowanie w oparciu o odczyty ze stacji pomiarowych.
Prowadzenie pomiarów i badań w zakresie stanu jakości powietrza poza państwowym monitoringiem środowiska, przez jednostki do tego nieuprawnione jest niezgodne
z obowiązującymi metodami referencyjnymi i skutkuje nieuwzględnianiem ich wyników – tym samym dofinansowanie ich prowadzenia jest naruszeniem dyscypliny finansów publicznych.
Zgodnie z przepisami art. 403 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska, udzielanie dotacji celowej na prowadzenie eksploatacji „mobilnego urządzenia do pomiaru czystości powietrza” jednostce odpowiedzialnej z mocy prawa za monitoring stanu środowiska tj. Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska – który jest jednostką finansów publicznych – jest niedopuszczalne.
Nadmienić należy, że tego rodzaju ograniczenia wynikające z przepisów prawa nie dotyczą środków uzyskanych przez wnioskodawcę z Wojewódzkiego lub Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Należy wskazać, że wykazana we wniosku kwota 100 tys. zł, po konsultacji z WIOŚ, okazuje się być znacząco niedoszacowana. Wg informacji uzyskanych w ww. instytucji, koszt zakupu stacji spełniającej wymagania PMŚ, szacuje się na ok. 600 tys. zł - w tym samego pyłomierza na ok. 100 tys. zł. Do tego należy dodać koszty eksploatacji, które w wymiarze rocznym wynoszą ok. 100 tys. zł (energia elektryczna ok. 6 tys. zł, materiały eksploatacyjne
ok. 20 tys. zł, przegląd ok. 10 tys. zł, naprawy 10 tys. zł., łączność ok. 2 tys. zł., dojazdy
ok. 3 tys. zł, obsługa – 1 etat ok. 40 tys. zł.).
Aby lepiej informować społeczeństwo przygotowywana jest (obecnie w fazie końcowej) aplikacja, która w sposób kroczący każdorazowo będzie informowała o ekoprognozie (zawierającej rozkład godzinowy i przestrzenny) na najbliższe 3 dni oraz przedstawiała wyniki ze stacji pomiarowych w Poznaniu w odniesieniu do wartości normowanych prawem.
W wyniku procedury odwoławczej Zespół Opiniujący podtrzymał rekomendację negatywną.
Ostateczną decyzję negatywną zaakceptował Prezydent Miasta Poznania.
Zespół Obradował w składzie
Dagmara Woźniak, Piotr Szczepanowski, Grażyna Ratajska, Anna Feja, Katarzyna Gajda
|
drukuj